26 Mayıs 2013 Pazar

20


20. günümüz bugün heyecanlı yavru tavşanım.

Kaka yaparken tam bir süperkahraman gibisin. Ellerin kolların bir ileri bir geri, bir yukarı bir aşağı. Ve o  muhteşem sesler. Benim sana gururla bakan bakışlarım. Senin sakinleşen ve beyazlaşan kırmızı minik suratın. Mutluluğun tablosunu çizdik mi, çizdik.

Bazen ben uyuyorum ve senin açlığınla orantılı hızlanan nefes alışverişlerinle uyanıyorum. Ev ahalisinden biri uçarak seni bana yetiştirmeye çalışıyor. Sonra senin heyecandan elin, kolun, dilin birbirine karışıyor ve ağzınla bir türlü hedefi yakalayamıyorsun. Ben oracıkta seni yiyip bitirmek istiyorum. Heyecanlı yavru tavşanlığın tam olarak buradan geliyor. Sonrası uzun uzun copcopcopcopp.

Altını değiştirirken dünyanın en sakin bebeğisin. Bir kere kafana tam isabetle çişini yapmış olabilirsin ama o da bizim hatamız. Her alt değiştirmede ne aradığımı bilmiyorum ama bezini açıp ne var ne yok diye bakıyorum. Sonra da elimle bezi tartıyorum. Ne kadar ağırsa gururum o kadar büyük. Aptal mıyım neyim.

Rüyanda bazen çok acıklı bazen de çok komik şeyler görüyorsun. Acıklıysa derin derin iç çekip, komikse de çapkın çapkın gülümsüyorsun. Sonra ellerin göğsünde, parmaklar maniküre hazır pozisyonda açılmış, alt dudak yer çekimine karşı koyamaz vaziyette uyuyorsun. Seni uyutmanın bütün zorluğuna rağmen o sahne öyle cezbedici ki benim için, seni uyandırmak pahasına cop diye öpüyorum. Sonra bir saat daha uyutmak için uğraşıyorum.

Çok yoruldum ve çok mutluyum.

 Çok zor ve çok muhteşem bir 20 gündü.

Teşekkür ederim bal oğlum, süt kokulum.

Ağzını burnunu yemek istiyorum.

13 Mayıs 2013 Pazartesi

Demir❤


6 Mayıs 2013. Gece saat 23:46. 40 hafta 5 gün sonra kucaklaştık. Şimdi koyun koyuna, süt kokuları eşliğinde, uykusuz ama mutlu ve heyecandan süt kanallarımın sızladığı, korkup, şükredip, hem ne yapacağını bilmez halde hem de herkesten çok biliyor gibi hissederek yaşıyoruz. Bir haftadır. Göğsüme yatar yatmaz sesi kesilen, uykusunda gülümseyen ve doymak bilmeyen bir küçük adamla❤

5 Mayıs 2013 Pazar

41. hafta


41. haftada dünya barış ve mutluluğu için 3 dileğim var.
Sevgili kadın doğum uzmanları; hastalarınıza tahmini doğum tarihleri vermeyin.
Sevgili gebeler; hamileliğin 42. haftaya kadar uzayabileceğini unutmayın.
Ve dünyanın geri kalanı; gebe kadınları "hala doğurmadın mı?" diye darlamayı bırakın!

2 Mayıs 2013 Perşembe

40+



1 Mayıs 2013-9 ay 10. gün

Mayıs oldu. Sabah uyandım, elimi göbeğime attım, evet hala beraberiz.
Telefonumdaki gebelik takip programı "Today is the Day" dedi, hadi ulen dedim ben de.
Vücudum hamileliğe öyle çılgın bir adaptasyon sağladı ki, sanki bir ay öncesinden daha iyiyim.
Gece tuvalete kalkmadım, sabah sıkışmış bile uyanmadım.
Her zamanki yastığımla gece yatıp sabah uyanmak suretiyle fosur fosur uyudum.
3 saat avm gezdim, bankaya gidip kredimi ödedim, araba kullandım, sitede yürüdüm, yabani bir tavşan görüp, O'nu bir işaret saydım.
Belim ağrımıyor, dizim ağrımıyor, bacaklarım bu extra 20 kiloya nasıl dayanıyor?
9 ay 10 günün bittiği gün  bugün.
Kendimi bugün doğum yapmış olarak hayal etmiştim hep, bi daha böyle kendinden emin plan program yapma sevgili kendim, cahillik etme!
Ama yine de vefakar bedenime ve bitanecik bebeğime seslenmeden edemeyeceğim.
Tamam beni üzmeden, ağrıdan sancıdan ağlatmadan, çatlamadan, yataklarda yatırmadan bugünlere geldiniz. İçimdeki tombiş insan yavrusu, cop cop emiyor, ensesindeki saçlarını amniyon sıvısında dalgalandırıp burun deliklerini şişiriyor.
Tamam iyi iş çıkardınız, hatta şahaneydiniz, muhteşem bir iş birliği ve şahane bir beraberlikti.
Ama hadi artık, ayrılın, kucaklaşın.
Çok özledim.
Lütfen.

*Fotoğraf yine 9. aydan ama biraz daha eski. Beni anlatan trafik işaretini buldum temalı.