35&36&37. haftalar

Son düzlük mü son tümsek mi artık ne demek isterseniz tam olarak o noktadayız sanıyorum.

Beni gören bütün kamu ahalisi telaşla gözlerini açıp ve yüksek ihtimalle bir anlığına oracıkta doğurduğumu hayal ettiğinden pek ortalarda dolaşmıyorum.

10 gündür evdeyim ve zamanımın çoğunu uyuyarak, elimdeki kitaptaki “doğum nasıl gerçekleşir?” bölümünü 50. kez okuyarak ve psikolojimde sıfır değişiklik kaydederek geçiriyorum.

Fiziksel olarak ne durumdayım?

Kocamanım. Yemeklerden sonra tansiyonum düşük. Ödem&çatlak henüz yok. Ama çok ayakta durursam, yorulursam ayaklarım biraz şişiyor. Sırt&bel ağrısı yok. Arada bir bacaklarımı çok yorgun ve halsiz hissediyorum.

Ne hissediyorum?

Dengesiz bir ruh hali. Ya bu koca göbekle yaşamışım gibi yıllardır, böyle yaşar gider modundayım. Ya bir an önce doğurup kendi bebeğimin poposunu umarsızca&çekinmeden ve kimseden izin almadan vakumlamak istiyorum. Ya çok cesurum, pırt diye doğar diyorum, ya düşündükçe korkudan tansiyonum düşüyor. Herhangi bir orijinallik yok yani, sıradan bir gebeyim.

Bir zamanlar 30. haftayı bekliyordum heyecanla, 37. hafta bitti. Hamileliğin ilk zamanlarını nerdeyse hiç hatırlamıyorum. Doğumdan sonra da hamileliğe dair bütün hatıralarımı sileceğim muhtemelen. İyi ki kişisel tarihimi dönüp hatırlabileceğim bu blogu yazmaya başlamışım.

Erman nasıl?

Sınırsız anlayış, destek, sevgi, ilgi sağlaması sebebiyle zaman zaman gözümü korkutuyor. Bir an gelecek “yoruldum benden bu kadar” diye yığılıp kalacak diye tırsıyorum. O’nsuz zaten olmazdı da, düşünüyorum düşünüyorum gerçekten olmazmış❤

Demir nasıl?

Hamileliğin sonuna doğru, su azalır, bebek büyür, bebeğin hareketleri de yavaşlar diye bana anlatılan ne varsa hepsinin aksine, çılgın tekme ve tokatlarla durmaksızın sağlı sollu hırpalanıyorum. Hatta bir akşam durmaksızın 3 saat sürdü ve ağladım. Sonra ne saçmalıyorum diye düşündüm, sustum, uyudum.

Ultrason sonuçlarına göre keyfi yerinde, sürekli dili dışarıda, parmak ya da elinin tamamı ağzının içinde, aç bir bebek profili çiziyor.

Bu son hamile yazım mı olur, bu erken doğum beklentileri bana kapak olur, 40 haftayı aşar mıyız bilinmez.

Ben şimdi adet yerini bulsun diye biraz erik yicem, siz iyi dileklerinizi bizden esirgemeyin lütfen.