Bugün spor çıkışı beni arabayla aldınız ve arabaya hemen bineyim diye arkaya senin yanına değil, babanın yanına oturdum. Anne yanıma otur dedin. Kalbimi hissettim hemen. Ekmek almak için fırının önünde durunca hemen inip yanına oturdum. Kafamı elinle tutup, kendine çekip göbeğine yatırdın. Yanağımı sevdin. Kafamı hafifçe kaldırıp yüzüne baktım, gülüyordun. O az önce yumuşamış kalp var ya çocuğum, eridi gitti. Kimse görmedi belki ama, sana yemin ederim o an kalbim hal değiştirdi.
Ben sizin aşkınıza ölürüm nan! <3
YanıtlaSilEla da her sabah kreşe bırakırken bunu yapıyo, tam öne oturmaya yelteniyorum ki "anne meni yanıma geysene" diyo ve ofiste bana çok lazım olacak beynim de dahil kafam komple yanıyo aşkımın ateşinden:)
Neyse, iyiki seni yanına cagırmış da, sen de su bloga post yazmışın bu vesileylen:P
Ha bide, spor çıkışları filan! yazın bizi çatlatmak için dimi bu hareketler! zaten diri vucudum var, bide spor yapiyim de agzınıza mıçiyim diyosun:)
canımsınız ya
YanıtlaSilMaasallah. Cocukların bu hallerini cok seviyorum. Sevgilerini ihtiyaç duyduklarını acık acık ifade ediyorlar. Bizim cocuk sayısı 3 çıktı ama hala arabada arkada oturuyorum. Öne geçmemin tek yolu arabayı sürmek ;)
YanıtlaSilne güzel bir yazı,yüreginize saglık. sevgiler.
YanıtlaSil