19 Eylül 2016 Pazartesi

Demirle Muhabbet Terapisi


Pazar sabahının kör vaktinde, herkes uykusunda mışıl mışılken biz parka gidicez diye attık kendimizi dışarı. E sabah saat erken, hava serin, mis.

Anne yağmur yağmış sanırım. Hava çok güzel kokuyor. Keşke babam da uyanıp bizimle gelseydi.

İnsanlık için 3 basit cümle. Benim için annelikle ilgili başarmak istediğim meselelerden üçüne yaklaşabilmişim hissinin yarattığı coşku.
Çocuğum doğada olan bitene dikkat ediyor. Bundan keyif alıyor. Yaşadığı keyifi ailesiyle paylaşmak istiyor.
Yine nerden nerelere geldim di mi?
Napcaksınız ben de böyleyim. 

Yukardaki fotoğrafın metni de bütün günü Mirayla geçirip gece uykuya dalmadan önceki son cümlesi.

Anne Mira çok güzel bi kız.

O zaman kalp. O zaman uçuşan kelebekler. O zaman dans.




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder